donderdag 25 juli 2013

retraite

Vorige week was dan mijn 4 dagen retraite.
Zo'n mazzel. Een vriendin van mij verhuurt een chalet. Meestal voor langere tijd, maar nu stond hij net leeg. Veel luxer dan een caravan dus.
In ruil voor het aanmaken van een bedrijvenpagina mocht ik vier dagen gratis in haar chalet!

Maandag middag, auto ingepakt en 3 km verder gereden naar de camping. Als eten had ik alleen kant en klare maaltijden voor de magnetron en een vrouwelijke hoeveelheid chocolade. Voor mijn eigen geruststelling ook nog maar een kilo druiven en een fles rosé. (je moet immers ook fruit eten en goed drinken, toch :))

Echt waar, ik heb 3½ dag NIETS gedaan. Nou ja, niets... 500 bladzijden gelezen en heel veel geslapen. En doordat het geweldig weer was en ik 10 kg ben afgevallen door al deze ellende en dus weer in een bikini durf is mijn buik ook nog bruin geworden.

Dinsdags werd ik rond 8 uur wakker, dommelde weer weg, werd wakker, viel in slaap.... toen was het half 2 (!!!) Bed ingeruild voor ligbed en boek, om kwart voor 4 bedacht ik dat het tijd werd voor een middagslaapje. Geslapen tot kwart voor 6.... En 's avonds gewoon weer slapen van half 1 tot half 11. EN HET MOCHT ALLEMAAL!!!

Was het in eerste instantie de bedoeling dat ik ging rouwen, huilen en bedenken of ik wel verder wilde met mijn huwelijk, werd de insteek uiteindelijk toch anders.
De laatste tijd gaat het best goed. David lijkt eerlijk, in ieder geval enorm betrokken. Dat was in het verleden wel anders. Dan wist hij amper wat er om ging in ons gezin. Nu is hij echt belangstellend en neemt zijn verantwoordelijkheden.
Daardoor voel ik me ook meer geliefd en groeien we voorzichtig naar elkaar toe.
Dus was mijn retraite echt een tot rust komen. Nadat ik afgelopen donderdag weer thuisgekomen ben heb ik al van verschillende mensen gehoord dat ik er beter uitzie. Stralender, ontspannender. En ik merk dat David en ik weer samen kunnen plagen en lachen. Wat is dat fijn.

Ik heb onder andere het boek: 'Seks zoals God het bedoeld heeft' van Wilkin van de Kamp gelezen. Ook als je niet in God geloofd is het een goed boek wat uitlegt wat het met je brein en je 'zijn' doet als je vrijt met iemand. Voor mij stond er eigenlijk niet veel nieuws in. Toch kwamen een aantal dingen bij mij binnen. Kon ik handen en voeten geven aan gevoelens. Kon ik dingen plaatsen.

Is alles nu dan koek en ei?
Nee. Zondag gingen we barbecuen bij vrienden in de plaats waar David zijn buitenechtelijke relatie heeft gehad. We reden langs een bos en ik kreeg het te kwaad. Ik kneep David in zijn schouder en hij begreep het. Bij aankomst vertelde hij me dat dat inderdaad het bos is waar hij vreemd is gegaan. Toen we 's avonds weer naar huis gingen heeft onze dochter teruggereden. David zat bij mij achterin en ik heb alleen maar liggen huilen. David stelde voor een andere weg terug te nemen, maar ik vond dat ik mijn angsten onder ogen moest leren zien. David was het met me eens, maar zei: 'Dat hoeft niet allemaal op 1 dag. Zullen we toch maar via een andere route teruggaan?' Dit hebben we gedaan, en dat voelde wel beter. Toch weet ik dat ik een keer weer daar langs zal moeten.

Sinds ik terug ben slapen we weer samen. Na 8 maanden. Het voelt vertrouwd. Het lijkt net of we weer verkering hebben.
Ik probeer zoveel mogelijk alleen naar het nu te kijken. Ik realiseer me dat ik over een maand, een jaar, 5 jaar, tot de ontdekking kan komen dat dit allemaal weer op leugens is gebaseerd. Met mijn therapeute ga ik leren om steviger in mijn schoenen te staan. Dat ik op dat moment ook de keus DURF te maken om weg te gaan. En als dat niet nodig is? Het kan nooit kwaad om emotioneel sterk en volwassen te worden, toch?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten