Kennismaking

Ik zal maar beginnen om me voor te stellen.

Ik ben 40+, heb 3 tienermeiden en werk in de zorg.
Ik ben 24 jaar getrouwd met David.
Tijdens de zwangerschap van mijn 2e dochter ontdekte ik dat David prostituees had bezocht.
Ik weet nog dat ik huilend op mijn knieën zat tegen de verwarming van de keuken, mij afvragend wat ik zou doen. Blijven of weggaan.
Ik ben gebleven. Ik durfde niet weg met een peuter en een baby op komst en David beloofde me dat het een enorme, maar eenmalige fout was geweest.
Onze dochter werd geboren en het leven kabbelde door.
Het vertrouwen herstelde, onze derde dochter werd geboren.
Internet ontwikkelde zich en daarmee ook enorme mogelijkheden, hoewel we in die tijd nog met de telefoon inbelden op het web.
Toen kwam het moment dat ik een telefoonrekening onder ogen kreeg van meer dan €500,= . Na opvraag van de specificatie bleek het te gaan om chat- en pornosites. Tijdens mijn avonddiensten vermaakte David zich met het bekijken van en fantaseren met andere vrouwen via foto's en webcam. Het laat zich raden dat hier ook wat handwerk bij te pas kwam.
Ruzies volgden, daarna gesprekken, spijtbetuigingen, verontschuldigingen en uiteindelijk vergeving. En langzamerhand kabbelde het leven weer door.
In 2009 kwam er weer zo'n hoge telefoonrekening, nu voor de mobiel. Op de specificatie bleek dat David enorm veel smste met een bepaald nummer. Ik belde het nummer en vroeg met wie ik het genoegen had. Ik vertelde haar dat ik me verbaasde over de hoeveelheid smsjes tussen haar en David. Zij zei: 'Dan zal hij meer behoefte hebben aan mij dan aan jou'.
Ik heb de hoorn erop gegooid, was verbijsterd.
En weer volgden ruzies, gesprekken, spijt, enz. enz.
Ik eiste inzicht in de smsjes, maar die waren al gewist. Ik eiste uitleg en beschrijvingen van de smsjes. Volgens David was het allemaal onschuldig. Gewoon over koetjes en kalfjes. Maar als ze gewoon een vriendin was, waarom vertelde hij dan nooit over haar. Het werd allemaal steeds vager en onduidelijker. Ik kon de vinger er niet meer op leggen en raakte de draad kwijt. Ik kreeg een burn-out, mede omdat er op het werk spanningen waren en ik was zo gericht op mijn eigen herstel dat ik geen zicht meer had op David.
Maar na een jaar waren de scherpe kanten eraf, was ik weer aan het werk, was het herstel weer ingezet. Het leven begon weer te kabbelen.
In april 2012 waren we een weekendje samen weg en ik voelde me weer helemaal goed. Ik zei David terwijl we langs het strand liepen: 'Ik denk dat ik er weer helemaal ben. Ik voel me weer goed, heb weer vertrouwen in onze toekomst samen en ben weer gelukkig.' En wat was ik blij dat David dat beaamde.
Maar in oktober kwam ik erachter dat hij toen al dik in de wereld van de seksdates zat.
De put waar ik toen in tuimelde is niet te beschrijven. Ik heb mijn trouwring afgedaan, mijn meisjesnaam aangenomen en was aan het bedenken hoe nu verder.
Op al mijn vragen kreeg ik geen of ontwijkende antwoorden.
Toen heb ik David gezegd dat ik op die en die datum alles, maar dan ook alles van hem wilde weten. Die dag kwam en er ging een beerput open. 24 jaar huwelijk bleek een aaneenschakeling te zijn van porno, masturbatie, prostituees, webcams, telefoonseks, en uiteindelijk een seksdatingsite. En die onschuldige smsjes? Dat bleek een buitenechtelijke relatie met pornografische smsjes en seksafspraakjes.

En nu... sinds oktober weten we dat seksverslaving echt bestaat. Ben ik erachter dat er heel veel wetenschappelijke studies over zijn. Maar weet ik ook dat er zoveel meer vrouwen worstelen met deze vreselijke verslaving van hun man.

Ik leef nu bij de dag, onderga een achtbaan aan emoties, alles giert door mijn lijf. Maar er komt een dag dat ik hier vanuit rust op terug kan kijken. Dat het leven weer kabbelt.

Dit blog is natuurlijk veel te lang. Ik zal beloven de volgende veel korter te maken.

Bedankt voor het lezen

Achinoam